پيام

مرصاد
88/11/14

+ © دلا کوي حسين عرش زمين است/ مطاف و کعبه دلها همين است/ اگر خيل شهيدان حلقه باشند/ حسين بن علي، آن را نگين است/ دل ما در پي آن کاروان است/ که از کرب و بلا، با غم روان است/ چه زنجيري به دست و بازوان است/ که گريان ديده‌ى روح الامين است/ به ياد کربلا دلها غمين است/ دلا خون گريه کن چون اربعين است

دختران طلبه 88/11/21

به منرله روشن كردن يك شمع، جمله‌اى زيبا يا شعرى ناب براي امام حسين(ع) و اربعين در اين فيد بگذاريد! .. چندشعر ناب هم در مورد اربعين تو مجله گلبرگ ديدم .. حتما بخونيد http://www.hawzah.net/Hawzah/Magazines/MagArt.aspx?MagazineNumberID=5104&id=45783

خيلي قشنگ بود شعرش....دستتون درد نكنه

ممنونم @مهسا خانم و @سركار متين .. منم ضمن گراميداشت دهه مبارك دهه فجر، ايام اربعين رو به شما و ساير دوستان تسليت ميگم .. حمد مر خداى را عزوجل

از دلهايمان براي حسين بگوييم/ محرم ماه الفت با جنون است/ چراغ کوچه هايش بوي خون است/ محرم حرمت خون است و خنجر/ تلاطم مي کند حنجربه حنجر/ نفس كلام بايد حسيني باشد نه كل كلام

پيشنهاد مى‌كنم دوستان شعراى نابشون در مورد اربعين و امام حسين(ع) رو همينجا بنويسن

يه دل دارم تو عالمه، اون دلم هم مال حسين/ هر جا برم جار ميزنم، عشقمه بين الحرمين/ توي کلاس عاشقي، اسم ما رو آقا نوشت/ کلاس و درس و مشق عشق ، بهتره از باغ بهشت/ اون روزي که خداي ما، آفريده گل ما رو/ اسم حسين حيدرو با گل و آب ما سرشت

ان شاء الله يك جا توي زندگيتون وسط دوراهي بمونيد! اونم تو بين الحرمين

گمانم کربلا شد عمه نزديک، که بوي مشک و ناب و عنبر آيد/ به گوشم عمه از گهواره تا گور، در اين صحرا صداي اصغر آيد/ مهار ناقه را يکدم نگهدار، که استقبال ليلا، اکبر آيد/ در اين صحرا مکن منزل که شايد، دوباره شمر دون با خنجر آيد/ گمانم کاروان اهل بيت است، که سوي کعبه دل با سر آيد/ به رسم ديده بوسي با عزيزان، به حسرت از مدينه، مادر آيد/پس از يک اربعين هجران و دوري، به ديدار برادر خواهر آيد

همان خواهر که کس نشناسد او را، به باغ لاله هاي پرپر آيد/ همان خواهر، ولي گيسو پريشان، سيه جامه، بنفشه پيکر آيد/ نواي واي واي از قلب زهرا، صداي هاي هاي حيدر آيد/ پس از يک اربعين هجران و دوري، به ديدار برادر خواهر آيد/ اگر کشتن چرا آبت ندادند، کفن بر جسم صد چاکت نکردند/ برادر جان سليمان زماني، چرا انگشت و انگشتر نداري

خار غم نيست که در کرب و بلا مي‌رويد/ گل درد است که از دشت وفا مي‌رويد/ مي‌خلد خار مِحَن پاي دلم را که هنوز/ گل اندوه ز باغ دل ما مي‌رويد/ يادگار غم هفتاد و دو تن لاله رخ است/ اين همه لاله که در کرب و بلا مي‌رويد/ لاله را با گل افسرده سر و کاري نيست/ اين گل از تربت ارباب صفا مي‌رويد

آزادم آزادم ولي در بند

اي کربلا کعبه‎ي عشق و اميدم/ بعد از جدايي‎ها به ديدارت رسيدم/ اي کربلا آغوش بگشا زينب آمد/ من زينبم کز رنج دوري‎ها خميدم / هر روز ديدم کربلاي تازه‎اي را/ اي کربلا تا بر سر کويت رسيدم/ منزل به منزل داغ بر داغم فزون شد/ جان کَنده‎ام تا رخت در اينجا کشيدم

از بهر انجام رسالت زنده ماندم/ گر زنده‎ام من زنده هر دم شهيدم/ اي کاروان سالار زينب، ديده بگشا/ تا گويمت با ديده‎ي گريان چه ديدم/ با آن که با دستت به قلبم صبر دادي/ چندان که در هر جا شهامت آفريدم/ اما دو جا دست غمم از پا در آورد

بي خود ز خود گشتم گريبان بر دريدم/ يک جا که دشمن بر لبانت چوب مي‎زد/ يک جا سرت چون بر فراز نيزه ديدم/ بشنيده بودم صوت قرآنت بسي ليک/ نشنيده بودم من زِ ني، کآنهم شنيدم/ داغ دل من کمتر از زخم تنت نيست/ اين را گواهي مي‎دهد موي سپيدم

کربلا يعني تولّي داشتن ................ مهر حيدر عشق زهرا داشتن کربلا يعني تبرّاي شديد ................ از پليدي هاي دوران و يزيد .

جويبار معرفتي از درياي عشق حسين مي خواهم...(شعر نداشتم ديگه همين اومد تو ذهنم)

نسيمي جان فضا مي آيد.......بوي كرببلا مي آيد...يا حسين (ع).....

صد نوا خيزد ز ناي نينوايت يا حسين/ نغمه هاي عشق باشد در نوايت يا حسين/ مي زند آتش به قلب دوستانت/ دم به دم داستان جانگداز کربلايت يا حسين

پس چرابه جاي اشعار حماسي عاشورايي روضه و مقتل مي نويسي كوير سبز؟

انشاءلله تا لحظه عارفانه وصل ساقي عشق ‍‏و تابيدن خورشيد جمال يار بر جبين منتظران،‏ و بالاتر تا لحظه ورود به باب الحسين بهشت برين،‏حسيني باشيد كه خود آرزوي دور و بزرگيست!!