در وصف فرزند کعبه
خدا را نشناخت مگر من و تو، و مرا نشناخت مگر خدا و تو، و تو را نشناخت مگر خدا و من!
13رجب، 23 سال قبل از هجرت شکافتن کعبه در هنگام تولد جایی که هنوز هم قابل رویت است مستجار محل شکافتن دیوار کعبه در هنگام تولد امام علی (ع) اولین ایمان در اولین روزهای نبوت، حضور در خانه رسول و قد کشیدن در دامان نبوت، جنگ بدر، جنگ احد، جنگ خندق، جنگ خیبر، جنگ تبوک، جنگ جمل، جنگ صفین و جنگ نهروان، اقامت در بستر پیامبر و استقرار در جایگاه هجوم کفار مردانی از قبیلههایی مسلح به سلاح شب برای کشتن رسول خدا، آنگاه تبدیل پیامبر به علی در محضر هجوم خفاشان شبپرست و آنگاه ظهور ایثار و شجاعت پدر خاک در برابر دیدگان دونان و غدیر، غدیر فراموش ناشدنی است؛ دو ماه پیش از وفات پیامبر، آخرین حج و تواتر حدیث من کنت مولاه آری اهل سنت هم آن را روایت کردهاند.
سال سوم قمری در جنگی که مسلمانان شکست خوردند و قریش پیروز نشد، جنگ احد و ماندگار شصت زخم بر پیکر او و طرح این سؤال از جانب دیدگان خاضع معرفت که یا علی تو از جام کدام باده مست بودی که در احد این گونه بر خود حد زدی؟ و تاریخ انبان پر از فراز و نشیب خود را بر دوش میگیرد و این سو و آن سو روزنههای روشن مردی را میجوید که بر راههای آسمان آشناتر است و آسمانیان را آشناتر. آنجا که میگوید از من بپرسید پیش از آن که مرا از دست بدهید.
قامت عدالت شمشیر جنگ با دشمنان عدالت و ظهور طلحه ها و زبیرها از خواب معاویه و کوفه. مدت کوتاه امامت بر تاریخ استقامت و پایداری برای رسیدن به عدالت و به راستی که راست گفت که علی را ابن ملجم مرادی به شهادت نرساند؛ علی نتیجه شهادت عدالت بر فرق شکسته تاریخ و یادمان رفتن انسان از مرز جغرافیای نابرابریها و تاریخ کوتاه ولایت حجت حق بر مردمانی بود که نقاشیشان همیشه بر بوم کوفه و به رنگ بیوفایی است.
تا صد سال بعد کسی محل دفن او را نمی دانست؛ این وصیت خود امام بود اگر خوارج محل دفن پیکر او را میشناختند هر آینه پیکر را از خاک بیرون می آوردند و بدان جسارت روا می داشتند.
صد سال تابش مخفیانه خورشید از دل خاک اما دیدگان پر استعاره و یاران کنایه و اشاره و پناه بردن آهوهای بیپناه در روی تپه ای ماجرای حرمت حریم امام را دریافتند.
بابهای بهشت، بابهای فدک و بابهای تاریک کوچههای کوفه دستان لرزان زنی که با برداشتن سبد پنیر و خرما میگفت: خدایا از جوانمردی که شبانگاه هوای یتیمان مرا در دل دارد و سقای مخفی شبهای تیره و تار ما میشود درود فرست و حق ما را از علی باز ستان و او شنوای این جملات بود و گیرنده این مرحمت از رحم تاریخ پر بلای کوفه و او دیده دیدار بود در مصاف با یک تاریخ ناشنوایی یا علی که جمله عقل و دیده ای شمه ای بازگو از آنچه دیده ای و علی خلاصه خدا بود، بزرگتر از تصور ما همان علی که باید دیگر باره شناخت و پایان این متن پایان قلم من است که علی پایان ندارد!
یا علی! خدا را نشناخت مگر من و تو، و مرا نشناخت مگر خدا و تو، و تو را نشناخت مگر خدا و من [رسول اکرم(ص)]
کلمات کلیدی: غدیر، شیعه، سنی، امام علی، خلیفه، امیرالمؤمنین، 13 رجب، مکه، کعبه، رسول خدا
عید آغاز ولایت امام زمان (عجل الله تعالى فرجه الشریف) بر همه منتظرانش مبارک باد
دیروز نهم ربیعالاول روز آغاز ولایت و امامت صاحب العصر، مهدى موعود، امام زمان(عج) بود. هم او که امید همه انبیاء و اولیاست و روزى ـ که انشاءالله نزدیک باشد ـ ظهور کرده و جهان را پر از عدل و داد خواهد کرد. همان میر مهر که مهربانىاش بر همه بندگان صالح خداوند گسترده خواهد شد و صلح واقعى را بر پهنه گیتى برقرار خواهد ساخت. آن ولى اعظم که جاهلان بىخبر از حقیقت را هدایت خواهد کرد و عالم را با نور توحید و ایمان واقعى منوّر خواهد ساخت. همان امامى که البته از دشمنان دین خدا و مستکبرین عالم که همان ائمة الکفرند، انتقامى سخت خواهد گرفت و دل همه مظلومان عالم در سرتاسر تاریخ را خشنود خواهد ساخت و تسلىدهنده قلب مبارک رسول الله (صلىالله علیه وآله) از اذیت و آزارى که از جاهلان منافق کشید تا جایى که فرمود: «ما اوذى نبىّ مثل ما اوذیت؛ هیچ پیامبرى آنگونه که من اذیت شدم، آزار ندید.» و نیز تسکیندهنده دل دردمند بانوى دو عالم فاطمه مظلومه (سلام الله علیها) از جفا و ظلم ستم پیشهگان خواهد بود.
البته برخى نهم ربیعالاول را عمرکشون هم نام نهادهاند و مىگویند چون خلیفه دوم پیروان سقیفه در چنین روزى کشته شد، و در واقع بخاطر انتقام از جسارتهایى که به دختر رسول الله(ص) توسط وى شده بود، این روز را به عیدالزهرا(س) نامگذارى کردهاند که هیچ دلیل مستندى ندارد؛ چون قتل و مرگ عمر در آخر ذیحجه اتفاق افتاده ونه در ربیعالاول. و بعید نیست تغییر دادن عید آغاز ولایت امام زمان(عج) به عمرکشون، دسیسه همانانى باشد که نام مهدى موعود(عج) که امید دهنده همه مظلومان است، لرزه به اندام و هویتشان مىاندازد و قصد داشتهاند با آدرس غلط، این نام مبارک را به حاشیه برند که البته کور خواندهاند!
از جمله موارد دیگرى که آن هم مستند نیست بلکه مشکوک است، آرامگاهى است در نزدیکى کاشان که به آرامگاه ابولؤلؤ مشهور است و مىگویند این همان ابولؤلؤیى است که عمر را به قتل رساند؛ در صورتى که طبق نقلهاى مستند ابولؤلؤ در مدینه دستگیر شده و کشته شده و همانجا به خاک سپرده شد و این آرامگاه مربوط به شخص دیگرى است و ربطى به قاتل عمر ندارد.
مرصاد
کلمات کلیدی: شیعه، سنی، اسلام، خلیفه، عمر، سقیفه، فاطمه، زهرا، عمرکشون، عیدالزهرا، وحدت، ابولؤلؤ
ساخته شده توسط Rodrigo ترجمه شده
به پارسی بلاگ توسط تیم پارسی بلاگ.