اولین آقازاده فتنه گر

89/10/28:: 6:22 عصر مرصـاد دیدگاه

در تاریخ اسلام مصادیق قابل توجهی وجود دارد از بزرگانی که به واسطه فرزند ناخلف، از مسیر حق خارج شدند و اجر مجاهدت‌های خویش را ضایع کردند...
زبیر بن عوام یکی از این افراد است. زبیر، یکی از بزرگترین مجاهدان صدر اسلام، باجناق و نزدیکترین یاوران رسول‌الله(ص) بود به طوری که سیف الاسلام لقب گرفت.
علاوه بر مجاهدت‌های درخشان در جنگ‌های صدر اسلام، زبیر جزو ارادتمندان اهل بیت نیز محسوب می شد به طوری که در جریان سقیفه، در حمایت از علی (علیه السلام) در منزل حضرت فاطمه(س) متحصن شد و حتی شمشیر کشید تا از حق علی در جانشینی پیامبر دفاع کند.
ارادت زبیر ابن عوام به اهل بیت به حدی بود که حضرت علی علیه السلام درباره ایشان گفته‌اند: زبیر از ما اهل بیت بود تا اینکه فرزند شومش عبدالله بزرگ شد.
عبدالله ابن زبیر همان کسی است که در زمان خلافت حضرت علی علیه السلام، خاله‌اش عایشه و پدرش را به جنگ علیه علی علیه السلام تحریک کرد و اولین جنگ داخلی علنی در میان مسلمین را به راه انداخت.
روایت است که در ابتدای جنگ جمل، حضرت علی علیه السلام با اسب به نزد زبیر رفت و با بیان خاطره‌ای از پیامبر به خاطر زبیر آورد که پیامبر به او فرمود روزی تو با علی جنگ خواهی کرد در حالی که ستمکار و ناحق خواهی بود.
زبیر با بخاطر آوردن آن ماجرا، تکانی خورد و شمشیر خود را زمین انداخت و عزم بازگشت کرد اما پسرش عبدالله با اصرار او را از این کار بازداشت و تشویق کرد در جنگ بماند و به روی علی علیه السلام شمشیر بکشد.
جنگ جمل یکی از عبرت آموز‌ترین فتنه‌های صدر اسلام است. جنگی که یک طرف آن، همسر پیامبر، باجناق پیامبر، صحابی‌ها و مجاهدان بزرگ بودند و طرف دیگر علی علیه السلام خلیفه وقت.
عبدالله ابن زبیر را می‌توان پیشکسوت آقازاده‌ها دانست. کسی که برای رسیدن به قدرت، فتنه‌ای بزرگ به راه انداخت و برای فریب مردم، دائم از مجاهدت‌های پدر و مقام خاله‌اش نزد پیامبر مایه می گذاشت و افتخارات پدر و خاله‌اش را دلیل برحق بودن خود می‌دانست.
تاریخ، چه خوب معلمی است.

منبع: جهان نیوز (به نقل از الف)

کلمات کلیدی: شیعه، سنی، امام علی، خلافت، معاویه، سقیفه، بنی امیه، فتنه، عبدالله بن زبیر، آقازاده

سخنان مفتی اهل سنّت سوریه در رسوا کردن وهابیها

89/10/18:: 4:46 عصر مرصـاد دیدگاه

فایل زیر قسمتهایی از سخنرانی مفتی اهل سنّت سوریه در رسوا کردن علمای وهّابیت و اعتراف ولایت حضرت علی (علیه‌السلام) است. فایل کوتاه است ولی بسیار تکان دهنده. ترجمه‌ی سخنانش را هم در این صفحه قرار میدهم ولی توصیه میکنم حتما فایل را دانلود کنید و خودتون مشاهده بفرمایید.

ترجمه:
اجازه بدهید که صادقانه بگویم!
ده ها سال پیش که مشغول تحصیل علم بودم، از استادم شنیدم که میگفت: به درستی که عاشورا مصیبتی برای امت اسلامی بود ...
چرا این ( حقیقت ) را از ما پنهان می کردند؟! خدا از گناهشان نگذرد!
از ترس اینکه مردم تحت تاثیر قرار نگیرند و شیعه شوند ...
آیا باید حقایق را ، از ترس گرایشات ( مذهبی ) پنهان کرد؟! آیا حقیقت را باید پنهان کنیم، که مبادا یکمذهب بر علیه مذهبی دیگر تقویت شود؟!
دست از سرمان بردارید ای آقایان! گذشت آن زمان که دین در جهت سیاست اشخاص به کارگرفته می شد. گذشت آن زمان که ( آن آدم ) با سوء استفاده از روش ظالمانه، خود را امیرالمؤمنین نامید، تا بر روی زمین فساد کند ...
امیر المؤمنین نیست، جز آن کسی که اولاً میزان حق و عدالت را در مورد خودش اجرا کرد. و ثانیا ( اعمالش ) را طبق شریعت اسلامی سنجید.و ثالثاً اسلام را میزان و معیار ( اعمال ) خود و خانواده اش قرار داد ... پس او امیر مؤمنان است ...
اما آن کسی که با بیعت اجباری ، تزویر و رشوه امیر شد ... پس این ( چنین شخصی ) امیر هیچ کسی نیست ... او فقط امیر هوای نفس و شهوات خودش است.

این حقیقتی است که باید اعلام کنم ...

منبع: وبلاگ پیاده تا عرش به نقل از سایت خبری سلام شیعه

کلمات کلیدی: غدیر، امامت، شیعه، سنی، امام علی، خلافت، وهابیت، ولایت، سوریه

چرا لعن یزید و آل یزید؟!

89/9/20:: 4:39 عصر مرصـاد دیدگاه

محرم (5)

بعضى‌ها ـ که ممکنه دلداده پدر یزید باشند ـ  مى‌پرسند: اساسا چرا ما باید دشمنان و قاتلان امام حسین(ع) را لعن کنیم؟

سنائی غزنوی چه زیبا در سرود‌ه‌اش:
داستان پسر هند مگر نشنیدی
که از او و سه کس او به پیمبر چه رسید؟
پدر او لب و دندان پیمبر بشکست
مادر او جگرعم پیمبر بمکید
خود به ناحق، حق داماد پیمبر بگرفت
پسر او سر فرزند پیمبر ببرید
بر چنین قوم تو لعنت نکنی شرمت باد!
لعن الله یزیداً و علی آل یزید

بعضى‌ها هم میگن: مگر نه اینکه خداوند بخشنده است؟ اگر خداوند فرد خاطی را بخشیده باشد در آنصورت این لعن کردن های بی مورد از طرف ما چه حکمی دارد؟

امیر علی شیرنوایی (م906 ق)  خوب جواب اینان را در سروده‌اى داده است:
ای که گفتی بر یزید و آل او لعنت مکن
زان که شاید حق تعالی کرده باشد رحمتش
آنچه با آل نبی کرد او، اگر بخشد خدای
هم ببخشاید مرا گر کرده باشم لعنتش

کلمات کلیدی: شیعه، سنی، امام علی، اهل بیت، معاویه، وهابیت، محرم، رسول خدا، امام حسین، عاشورا، لعن یزید، هند جگرخوار، ابوسفیان

لعن دشمنان علی و فاطمه(ع) توسط مفتی اهل سنت

89/4/7:: 5:49 عصر مرصـاد دیدگاه

به گزارش خبرنگار اخلاق نیوز، حجت‌الاسلام مرتضی آقا تهرانی در درس اخلاق هیئت فاطمیون قم گفت: بر اساس روایات شیعه و سنی دوستدار واقعی پیامبر اسلام(ص) باید محب علی و فاطمه(علیمها السلام) باشد.
ایشان با اشاره به روایت «فاطمة قرة عینی...» اظهار داشت: نمی‌توان ادعا کرد محب پیامبر(ص) هستیم ولی به نور چشم پیامبر(ص) اهانت کنیم و حقش را غصب کنیم زیرا خود اهل سنت هم در کتابهایشان این روایتها را آورده‌اند و به خوبی می‌دانند که آزاردهنده فاطمه(س) اذیت کننده خود پیامبر محسوب می‌شود.
وی در ادامه به رفتار برخی از مفتیان اهل سنت اشاره کرد و گفت: بخاطر همین روایات و حقایق است که برخی از مفتیان اهل سنت قاتلین حضرت زهرا(س) را صریحاً لعن می‌کنند. ایشان به نقل از علامه مصباح یزدی گفت: شهید ماموستا محمد شیخ الاسلام نماینده مردم کردستان در مجلس خبرگان رهبری علنا قاتلین حضرت زهرا(س) را لعن می‌کرد بنده به حضرت ایت الله مصباح گفتم خب می‌پرسیدید اگه قاتل فاطمه زهرا(س) آن دو خلیفه بودند چی؟
آیت الله مصباح گفت: اتفاقاً یک بار بهشون همین مطلب را گفتم ایشان هم در جوابم قاطع  گفتند: «و إن کانا» یعنی حتی اگر قاتلین حضرت زهرا(س) آن دو خلیفه باشند باز هم لعن می‌کنم. زیرا مقام حضرت زهرا(س) بر هیچ کس پوشیده نیست و پیامبر صریحا ًفرموده هرکس او را اذیت کند مرا اذیت کرده است پس لعنت خدا بر هر کسی که پیامبر خدا را آزار دهد در هر لباس و منصبی که می‌خواهد باشد.
ـ سخنرانى «فضیلت اهل بیت در قرآن کریم» ماموستا شیخ الاسلام

کلمات کلیدی: مولوی، شیعه، سنی، امام علی، خلافت، شهادت، فدک، کردستان، فاطمه زهرا، ماموستا، لعن، شافعی